W ostatnich latach globalny handel świeżymi owocami odnotował znaczący wzrost, napędzany rosnącym popytem na egzotyczne i sezonowe produkty. Jednak ten wzrost przyciągnął również działania oszukańcze, szczególnie skierowane przeciwko eksporterom, którzy korzystają z płatności przeciw dokumentom (PAD) w przesyłkach lotniczych. Chociaż PAD jest wygodną metodą płatności, ma swoje unikalne słabości wynikające z szybkości transportu lotniczego, który często wyprzedza weryfikację płatności. To stwarza okazję dla oszustów do wykorzystania nieświadomych eksporterów, prowadząc do znacznych strat finansowych.

Globalne zapotrzebowanie na suszone chipsy z manioku gwałtownie wzrosło w ostatnich latach, napędzane rosnącym zapotrzebowaniem Chin na produkcję bioetanolu, żywność i paszę dla zwierząt. Stanowi to doskonałą okazję dla afrykańskich producentów manioku do poszerzenia rynków zbytu i pobudzenia wzrostu gospodarczego. Chińscy producenci są skłonni zamawiać od 50 000 do 100 000 ton metrycznych (MT) suszonych chipsów z manioku miesięcznie, z umowami trwającymi od 3 do 5 lat. Jednak mimo ogromnego potencjału, afrykańscy eksporterzy stoją przed znaczącymi wyzwaniami, które utrudniają im pełne wykorzystanie tej szansy. W tym artykule omówiono kluczowe wyzwania, przed którymi stoją afrykańscy producenci manioku w eksporcie do Chin, oraz przedstawiono praktyczne strategie ich pokonania. Dzięki przezwyciężeniu tych przeszkód Afryka może stać się konkurencyjnym graczem na globalnym rynku manioku i wykorzystać swój ogromny potencjał rolniczy.

Sektor rolniczy, choć fundamentalny dla globalnej gospodarki, stawia przed młodymi przedsiębiorcami rolnymi i spółdzielniami liczne wyzwania, które testują ich odporność i pomysłowość. Od zmiennych warunków rynkowych po nieprzewidywalne czynniki środowiskowe, droga do zbudowania prosperującego przedsiębiorstwa rolnego przypomina przemierzanie pola bitwy. « Sztuka wojny » Sun Tzu, ponadczasowy traktat o strategii i przywództwie, oferuje głębokie spostrzeżenia, które można zastosować w rolnictwie. Dzięki wykorzystaniu jej zasad – skrupulatnego planowania, adaptacji, skutecznego przywództwa, strategicznego marketingu oraz wygrywania bez walki – młode przedsiębiorstwa i spółdzielnie rolnicze nie tylko przetrwają, ale i rozkwitną w tym konkurencyjnym środowisku. W tym artykule omawiamy, jak te zasady można zastosować w praktyce, wspierając je studiami przypadków i wnioskami z realnych doświadczeń.

Ten przewodnik to mapa drogowa dla małych rolników i przedsiębiorstw rolnych, która pokazuje, jak zamieniać porażki w kamienie milowe na drodze do sukcesu. Wypełniony praktycznymi strategiami, przykładami z życia wziętymi i wnioskami z doświadczeń, pokazuje, jak akceptowanie porażek, wdrażanie innowacji i skuteczna współpraca mogą budować odporność i prowadzić do zrównoważonego rozwoju. Niezależnie od tego, czy jesteś małym rolnikiem, czy właścicielem przedsiębiorstwa rolnego, ten przewodnik pomoże ci odnosić sukcesy w obliczu przeciwności.

Jednak wejście na chiński rynek wiąże się z unikalnymi wyzwaniami, takimi jak sprostanie dużemu zapotrzebowaniu czy spełnianie rygorystycznych standardów jakości. Bazując na doświadczeniach afrykańskich eksporterów, ten przewodnik oferuje praktyczne strategie, które pomogą liderom branży rolno-spożywczej skutecznie budować trwałe kanały eksportowe do Chin, maksymalizując szanse i minimalizując potencjalne ryzyka w łańcuchu wartości.

Kakao to nie tylko podstawowy składnik czekolady – to źródło niewykorzystanego potencjału gospodarczego, które może zrewolucjonizować przemysły wykraczające poza sektor cukierniczy. Jako największy producent kakao na świecie, Wybrzeże Kości Słoniowej, wraz z innymi krajami Afryki Zachodniej, takimi jak Ghana, Nigeria i Kamerun, stoi przed szansą maksymalnego wykorzystania produktów ubocznych kakao. Te materiały, często uważane za odpady, mogą stać się podstawą nowych branż w sektorach spożywczym, kosmetycznym i wielu innych.

Chociaż Afryka Wschodnia i Ameryka Łacińska są często przedstawiane jako liderzy w produkcji kawy, Afryka Zachodnia, a szczególnie takie kraje jak Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea, Sierra Leone, Liberia i Togo, ma wszelkie warunki, aby znacznie zwiększyć swoją produkcję. Wybrzeże Kości Słoniowej, z roczną produkcją wynoszącą od 1 do 2 milionów worków, jest już liderem w regionie. Niemniej jednak kraj ten i jego sąsiedzi mają znacznie więcej do zaoferowania. Obecnie Afryka Zachodnia produkuje około 2–3 milionów worków rocznie, co stanowi zaledwie ułamek globalnej produkcji. To ogromna szansa dla regionu.

Rosnące zapotrzebowanie na białe nasiona sezamu na rynkach międzynarodowych, takich jak Korea Południowa, Chiny, Japonia czy Indie, stanowi lukratywną okazję dla rolników i interesariuszy agrobiznesu z Afryki Zachodniej. Aby w pełni wykorzystać ten potencjał, firmy z sektora rolno-spożywczego oraz spółdzielnie rolnicze mogą zastosować następujące strategie:

Kambodża zajmuje obecnie 10. miejsce w rankingu największych producentów ryżu na świecie, zarówno pod względem konsumpcji krajowej, jak i eksportu, według danych Kambodżańskiej Federacji Ryżowej (Cambodia Rice Federation). W 2022 roku kraj ten wyeksportował około 630 000 ton ryżu łuskanego, generując przychody przekraczające 400 milionów dolarów. To niezwykłe osiągnięcie jest wynikiem przemyślanych i strategicznych działań podejmowanych pod wizjonerskim przywództwem byłego premiera Samdecha Hun Sena, który uczynił rozwój sektora rolnego jednym z filarów wzrostu narodowego. Dla krajów afrykańskich, które zmagają się z problemem braku bezpieczeństwa żywnościowego i silną zależnością od importu ryżu – towaru, którego roczne koszty importu w Afryce Subsaharyjskiej przekraczają 5 miliardów dolarów – sukces Kambodży może stanowić cenną inspirację.

Indie, z ich dynamiczną gospodarką i ogromną bazą konsumentów, oferują obiecujący rynek eksportowy dla afrykańskich firm agrobiznesowych. W ramach inicjatyw takich jak Schemat Preferencji Taryfowych Bezcłowych (DFTP) i Globalny System Preferencji Handlowych (GSTP), afrykańscy eksporterzy mają dostęp do obniżonych lub zerowych ceł, szczególnie dla Najmniej Rozwiniętych Krajów (LDC). To stanowi złotą okazję dla afrykańskich przedsiębiorstw rolniczych do wykorzystania popytu Indii na produkty takie jak rośliny strączkowe, rośliny oleiste, przyprawy, owoce, orzechy, kawa i wiele innych.

W sektorze agrobiznesu współpraca z rolniczymi spółdzielniami poprzez kontrakty rolnicze oraz poprawa jakości nasion dzięki partnerstwom badawczym to kluczowe strategie dla firm dążących do stabilizacji łańcuchów dostaw, poprawy jakości plonów i zrównoważonego rozwoju. Połączenie kontraktowego rolnictwa z partnerstwami z instytutami badawczymi, zarówno publicznymi, jak i prywatnymi, pozwala skutecznie rozwiązywać wyzwania związane z zaopatrzeniem, kontrolą jakości i odpornością upraw. Oto kluczowe rekomendacje dotyczące wdrażania tych podejść: